Mevrouw Escher heeft een romantisch diner gehad met Ferdinand Bol en vertelt alles aan haar vriendin mevrouw Mondriaan.
Mevrouw Mondriaan zit in haar comfortabele stoel en rookt een lange smalle sigaar. De telefoon gaat. Mevrouw Mondriaan ziet dat het haar vriendin mevrouw Escher is.
Mondriaan: Ha, Annelies! Hoe gaat het met je?
Escher: Oh, Adèle, kan ik naar je toe komen? Ik heb veel te vertellen over mijn dinertje met Ferdinand.
Mondriaan: Natuurlijk, kind! Spring op je fiets, dan zet ik een lekker kopje thee of wil je wat sterkers hebben?
Escher: Nou, ik heb liever een glas rode wijn en kaas uit het vuistje. Tot over tien minuutjes.
Mondriaan lacht: Prima!
Tien minuten later. Mevrouw Escher staat met een bezweet hoofd voor de deur. Mevrouw Mondriaan stond haar al op te wachten en opent snel de deur.
Mondriaan: Kom binnen. Alles staat al op tafel: de rode wijn en de oude kaas. Dat vind je toch lekker? Oude kaas?
Escher: Ja, lekker, Adèle. Nou, ik ga zitten, hoor.
Mondriaan schenkt een glas wijn in voor hen beiden en presenteert de kaas. Mondriaan en Escher gaan zitten.
Mondriaan: Nou, kind, vertel! Hoe is het gegaan met Ferdinand? Waar hebben jullie gegeten?
Escher glimlacht: Oh, Annelies. Wij hebben zo’n romantisch diner gehad. Wij zijn naar restaurant ‘De verliefde kip’ gegaan. Je weet wel, waar je zulke lekkere kippenpootjes kunt eten met friet. En Ferdinand zag er zo knap uit.
Mondriaan: Oh, ‘De verliefde kip’. Tjonge, tjonge, wat chic!
Escher: We hadden afgesproken om zeven uur ‘s avonds. Je weet dat ik heel punctueel ben dus ik was daar precies om zeven uur. Ferdinand was er al! Daar zat hij, wat zag hij er knap uit. Hij had al twee glazen wijn besteld voor ons. Hij straalde toen mij zag. Kun je je dat voorstellen, Adèle?
Mondriaan: Natuurlijk, Annelies. Je bent een aantrekkelijke vrouw met goede manieren. Welke man zou niet blij zijn met jou??? Maar ga verder met je verhaal.
Escher: Hij had een heerlijk menu voor ons gekozen: kippenpootjes met friet en appelmoes. Heerlijk! Maar ik had eigenlijk niet zoveel honger, ik keek alleen maar naar de mooie blauwe ogen van Ferdinand. Hij had zich ook speciaal modern en chic voor mij aangekleed. Hij droeg een pak met een paars jasje en een beige broek. Dat was heel sexy.
Escher lacht een beetje dromerig en gaat verder: we hebben heel interessante gesprekken gehad: over kunst, literatuur, films en kip. Ik had de beste avond van mijn leven.
Mondriaan: Ik durf het bijna niet te vragen: maar hebben jullie deze keer wel vurig gekust?
Escher bloost en zegt: Ja, Adèle, deze keer wel. We zijn nu heel verliefd. We zien elkaar volgende week weer. Ik verheug me erop.
Mondriaan: Nou, dan zullen we daar op drinken. Proost! Op jullie beiden. Ik hoop dat jullie nog lang verliefd zijn op elkaar zoals ik nog steeds heel verliefd ben op mijn Piet.
