Mevrouw Escher en mevrouw Mondriaan hebben afgesproken in café ‘Het Paard van Troje’. Het is een bruin café in het centrum van de stad. Het is er altijd heel gezellig en druk. Aan het einde van de avond, tegen sluitingstijd, zingt de eigenaar van het café, Rudie, altijd het beroemde Nederlandse lied, ‘Er staat een paard in de gang’ en alle mensen zingen dan uit volle borst met hem mee.
Mevrouw Escher is er als eerste. Zij gaat aan een tafeltje zitten. Zodra ze zit, hoort ze ‘bliep’. ‘Hè, denkt ze, alweer een whatsappje. Ze pakt haar telefoon uit haar tas en kijkt op haar mobieltje. En, jawel, hoor, een berichtje. Voordat ze het kan lezen, komt de ober naar haar tafeltje en vraag wat ze wil drinken. Mevrouw Escher kijkt eerst naar de klok en ziet dat het 16.30 uur is. Eigenlijk drinkt ze pas wijn na 17 uur, maar, denkt ze, laat ik eens wild doen. Ik bestel nu al een glas wijn.
Net op het moment dat de ober mevrouw Escher haar glas witte wijn brengt, komt mevrouw Mondriaan binnen.
Mevrouw Mondriaan: Zo, zo, nu al aan de wijn? Het is nog geen 17 uur.
Mevrouw Escher: Doe niet zo calvinistisch! Het is al bijna 17 uur. Wil jij ook een glas? Dan zal ik er ook een voor jou bestellen.
Mevrouw Mondriaan: Natuurlijk, je kent me. Even mijn jas ophangen. Ik kom eraan.
Mevrouw Mondriaan hangt haar jas aan de kapstok, loopt naar het tafeltje en gaat zitten.
Mevrouw Escher: Hier, kind. Een lekker glas wijn. Proost!
Mevrouw Mondriaan: Zo, hè, hè, ik zit. Proost! Maar, Annelies, waarom moest ik zo snel mogelijk komen? Wat is er aan de hand?
‘Bliep, bliep’ horen ze.
Mevrouw Escher: Nou, daarom dus. Hoor je mijn telefoon?
Mevrouw Mondriaan: Jazeker, je krijgt berichtjes. En wat is het probleem?
‘Bliep, bliep!
Mevrouw Mondriaan: Jeetje, jij bent populair! Nog eentje.
Mevrouw Escher zucht: Dat is nu juist het probleem. Ik volg een cursus Italiaans, zoals je weet, en op die cursus zit een kerel die mij continu liefdesverklaringen stuurt in het Italiaans.
Mevrouw Mondriaan: Dat is toch leuk? En als je dat niet wilt waarom geef je hem dan je telefoonnummer?
Mevrouw Escher: Hij stelde voor in het Italiaans met elkaar te appen om te oefenen. Wist ik veel dat hij me elke dag minstens twintig berichtjes zou sturen waarin hij me dan complimenten geeft zoals ‘wat heb je prachtige ogen, wat is je bovenlip mooi en sexy’. Dat was niet de bedoeling. Ik wilde een normaal gesprek.
Mevrouw Mondriaan moet heel hard lachen: Maar je hebt toch een heel sexy bovenlip!
Mevrouw Escher: Ja, ja, lach maar, zeg me liever wat moet ik doen, Adèle? Ik word gek van die vent. Welk advies kun je mij geven?
Mevrouw Mondriaan: Wat denk je zelf? Heel simpel: die vent blokkeren natuurlijk en, als je hem weer ziet, duidelijk maken dat je geen enkel berichtje wilt ontvangen. Nou, kop op, meid, neem nog een slok wijn. Zullen we een portie bitterballen bestellen?