Door Petra Hisgen – Direct Dutch Institute
Mevrouw Mondriaan kijkt naar buiten, ziet dat het regent en denkt: ‘Bah, wat een slechte zomer dit jaar. Ik ben helemaal niet naar het strand geweest. Maar ja, volgend jaar beter, want dan ga ik misschien ook naar Griekenland net als Annelies. Ik moet niet zo zeuren.’ Ze zucht diep, haar beste vriendin, mevrouw Escher, is nog op vakantie en ze mist haar erg. ‘Volgens mij zou ze gisteren weer in Nederland zijn, maar ze heeft nog niet gebeld’, sombert mevrouw Mondriaan.
Ze gaat zitten en schenkt zichzelf een glas witte wijn in. Ze wil net beginnen te lezen als de telefoon gaat.
Mevrouw Mondriaan: Ha, Annelies! Kind, hoe gaat het met je? Ik zat net aan je te denken. Hoe was je vakantie? En je hotel? Ben je gisteren teruggekomen?
Mevrouw Escher: Nou, nou, dat zijn wel heel veel vragen. Mag ik met de eerste beginnen?
Mevrouw Mondriaan schiet in de lach: Annelies, wat jij wilt!
Mevrouw Escher zucht: Het gaat relatief goed met me.
Mevrouw Mondriaan: Een beetje enthousiaster mag wel, zeg. Je bent net terug van een fantastische vakantie in Griekenland!
Mevrouw Escher: Ja, nou, dat is nou juist het probleem. Het was echt geweldig! Ik zou direct weer terug willen gaan.
Mevrouw Mondriaan: Dat is toch goed, want dat betekent dat je in ieder geval een fijne tijd hebt gehad.
Mevrouw Escher: Ja, je hebt wel gelijk. Elke dag huurden we een bootje en we voeren naar allerlei eilandjes. Je kon daar ook zwemmen in het heldere, warme water en ik heb ook voor de eerste keer gesnorkeld. Fantastisch! Je kunt kleine, kleurrijke visjes zien zwemmen.
Mevrouw Escher zucht weer.
Mevrouw Mondriaan: Ja, dat klinkt echt geweldig! Ik ben ook dol op zwemmen en snorkelen.
Mevrouw Escher: Weet je, ik zat na te denken in het vliegtuig. Zullen we volgend jaar samen naar Griekenland gaan? Ik weet zeker dat jij ook zal genieten van zo’n vakantie. En dan laten we de mannen thuis.
Mevrouw Mondriaan: Annelies, wat een goed idee! Ja, graag!
Mevrouw Escher: Ik heb ook nog een cadeautje voor je meegenomen.
Mevrouw Mondriaan: O, echt? Wat is het? Een beeldje van Zeus of Hera?
Mevrouw Escher lacht: Nee, joh, dat is zo toeristisch. Dat kan ik je niet aandoen.
Mevrouw Mondriaan lacht ook: Nou, zou leuk voor in de tuin zijn. Die vreselijke Boeddhabeelden zijn nu gelukkig weer uit de mode. Misschien had ik een nieuwe trend kunnen beginnen.
Beide vrouwen moeten nu heel hard lachen. Gelukkig is mevrouw Escher niet meer somber.
Mevrouw Escher: Kijk, Nidri, het dorpje waar we verbleven, had een geweldige wijnbar op de boulevard. Het was echt een ontdekking. De bar werd gerund door twee Denen die dol zijn op kwalitatief goede wijnen. Dus…
Mevrouw Mondriaan onderbreekt haar vriendin: Kind, dat klinkt goed. Maar vertel verder.
Mevrouw Escher: Dus Maurits en ik gingen elke dag daarnaartoe. En de wijnen die ik heb geproefd, hemels!
Mevrouw Mondriaan: Begrijp ik hieruit dat jullie elke dag dronken naar jullie hotel gingen?
Mevrouw Escher schiet in de lach: Ben je mal! Natuurlijk niet en bovendien waren de glazen wijn zo duur dat alleen Jeff Bezos zich laveloos kan drinken.
Mevrouw Mondriaan: Wat?! Hoe duur dan?
Mevrouw Escher: Het goedkoopste glas wijn kostte € 8…
Mevrouw Mondriaan: Jeetje, ja, dat is wel duur, zeg.
Mevrouw Escher: Ik heb daar de lekkerste rosé ooit gedronken en die heb ik dus voor jou gekocht. De naam is Gris de Nuit. Hij staat koud. Wat denk je, zal ik langskomen?
Mevrouw Mondriaan: Ja, natuurlijk! Overigens ben je ook van harte welkom zonder wijn, hoor, Annelies. Ik heb je echt gemist.
Mevrouw Escher: Ik jou ook, hoor. Nou, ik stap zo op mijn snelle fiets en kom eraan.
Mevrouw Mondriaan: Ik zet de glazen alvast klaar. Niets is zo fijn als luisteren naar mooie vakantieverhalen onder het genot van een heerlijk glas wijn. Tot zo!
Mevrouw Escher: Ja, tot zo!