(Door Petra Hisgen)
Mevrouw Escher zit bij het raam en ziet er heel triest uit. Haar gezicht is aan één kant heel dik.
De telefoon gaat en mevrouw Escher neemt op.
Mevrouw Escher: Babbo?
Mevrouw Mondriaan: Annelies? Ben jij dat? Ik heb toch het goede nummer?
Mevrouw Escher mompelt: Hmpf, ja…b’m pies
Mevrouw Mondriaan: He? Wat zeg je? Pies? Moet je naar de w.c.?
Mevrouw Escher: Mee, mee!! B’m momp….
Mevrouw Mondriaan: Hè? Zeg je nou: je mond? Wat is er met je mond?
Mevrouw Escher: Pijmp! Beel pijmp!
Mevrouw Mondriaan: Heb je pijn in je mond? Heb je kiespijn?
Mevrouw Escher: Ja, ja. Ip kam miet pratem.
Mevrouw Mondriaan: Aha, je kunt niet praten. Heb je pijnstillers in huis?
Mevrouw Escher: Meemp!!!!!
Mevrouw Mondriaan: Nee? Nou dan ga ik direct voor je naar de drogist. Ik ben over tien minuten bij je! Hou vol!!
Mevrouw Escher: Bamp je!
Mevrouw Mondriaan: Geen dank, hoor. Ik doe dit graag voor mijn beste vriendin.
Tien minuten later staat mevrouw Mondriaan voor de deur. Ze heeft een sleutel van het huis van mevrouw Escher voor noodgevallen. Ze gaat de zitkamer binnen en ziet haar vriendin bij het raam zitten als een ziek vogeltje.
Mevrouw Mondriaan: Ach, kind! Wat zie je er slecht uit! Nou, ik heb heel veel pijnstillers voor je gekocht, genoeg voor twee weken. Ik hoop natuurlijk niet dat je twee weken kiespijn hebt, hoor. Wacht even, dan zal ik een glas water voor je pakken in de keuken.
Mevrouw Escher zegt niets terug maar kijkt haar vriendin dankbaar aan. Ze zucht.
Mevrouw Mondriaan komt terug van de keuken en geeft haar vriendin het glas water en twee tabletten: Hier, drink maar op en dan zal je snel geen pijn meer hebben.
Na tien minuten ziet mevrouw Escher er al veel beter uit. Ze glimlacht zelfs een beetje.
Mevrouw Escher: Dank je wel, Adèle! Ik voel me al veel beter. Die pijnstillers helpen echt. Nu kan ik tenminste weer goed praten.
Mevrouw Mondriaan: En ik kan je gelukkig weer goed verstaan! Ik heb ook een film voor je meegenomen. Je kunt toch naar buiten dus ik dacht dan kunnen we gezellig samen kijken naar The Marathon Man met je grote favoriete acteur Dustin Hoffman.
Mevrouw Escher: Klein zul je bedoelen….
Mevrouw Mondriaan: Klein?
Mevrouw Escher: Ja, Dustin Hoffman is heel klein als man, maar wel erg leuk. En ik hou van klassieke romantische sportfilms.
Mevrouw Mondriaan: Ja, deze film is tof. Hij is heel cool. Zo cool dat je het niet kan geloven. Ik hoop dat je er blij mee bent.
Mevrouw Escher: O, ja! Je bent echt mijn allerbeste vriendin.